دندانهای ما از لایههایی به نام انامل، دنتین و پالپ تشکیل شدهاند. این لایهها وظایف جداگانهای دارند. لایه پالپ جایی است که اعصاب و رگهای تغذیه دندان قرار دارند و حس گزیدگی، حس گرم و سرد یا حس درد دندان ما را فراهم میآورد. این لایه به سیستم گردش خون بدن ما با عروق تغذیهای که دارد متصل است.
در مواردی مانند تسویه دندان، شکستگی دندان، شکستگی تا بافت پالپ یا پوسیدگی که به بافت پالپ برسد و در موارد آسیبهای زورآور، ممکن است با مشکلات مختلفی مانند درد دندان، التهاب یا ورم صورت یا تشکیل سیست خیاطی روبرو شویم.
در این موارد، باید این بیماریهایی که در پالپ دندان اتفاق میافتند، درمان شوند.
پزشکی دندانها، شاخهای است که با درمان این بیماریها در لایه پالپ دندان سر و کار دارد.
بافت پوسیده دندان پاکسازی میشود، پالپ با اعصاب و بافت وعائی مبتلا پاکسازی میشود، و کانالها با محلولهای مختلف شستشو داده میشوند. میکروارگانیسمهایی که التهاب را ایجاد میکنند، با عوامل ضدعفونی کننده مختلفی که در کانال تزریق میشود، از محیط حذف میشوند. پس از تمام این مراحل، سیستم کانال ریشه پر میشود و درمان به پایان میرسد.
دندانهای ما سختترین استخوانها در بدن هستند. اما شرایطی وجود دارد که حتی آنها هم میشکنند. دندانها ممکن است به وسیله ضربهای که در حین فعالیت در جوانان و کودکان وارد میشود، همچنین به دلیل از دست دادن استحکام مکانیکی که با گذر زمان یا به دلیل از دست دادن حیات پس از درمان کانال ریشه ایجاد میشود، شکسته شوند.
اگر بخش شکسته را پیدا کردید، قطعه شکسته را بردارید و به صورت مستقیم با یک دندانپزشک تماس بگیرید.
درمانهایی که در شکستگی دندان اعمال میشود: در شکستگی دندانها، چندین روش درمان مختلف وجود دارد. اینها به تعداد چگونگی شکستگی دندان وابسته هستند. دندان از 3 لایه انامل، دنتین، پالپ تشکیل شده است. اگر شکستگی دندان به سطح پالپ نرسد، دندان میتواند با روشهای پیوندی یا پروسلین به تعمیر برسد، به تناسب اندازه شکستگی. با این حال، اگر شکستگی به لایه پالپ برسد، پیش از این روشها، درمان کانال ریشه انجام میشود. جهت شکستگی دندان نیز جهت و محل شکسته شدن مهم است. اگر در سطح ریشه به صورت افقی شکسته شود، ابتدا دندان شما ثابت میشود، سپس درمان کانال انجام میشود و بهبودی آن پیگیری میشود. با این حال، اگر دندان شما به صورت عمودی شکسته شده و این تا ریشههای شکسته شده باشد، دندان باید خارج شود. کمبود دندان میتواند با ایمپلنتها و درمانهای پروتزی اصلاح شود.
مراقبت منظم از دندانهای ما برای زندگی روزانهامان بسیار مهم است. زمانی که این مراقبت به هم میریزد، بیماریهای دندانی مهمی تجربه میشود. یکی از این بیماریهای مهم، جوش دندان است. جوش دندان ممکن است ناشی از التهابی باشد که ناشی از پیشرفت تسوس دندان یا عفونتی که از لثهها شروع شده و به ریشه دندان میرسد و دندان را عفونت زده میکند، اتفاق بیافتد. اگرچه این جوشها معمولاً دردناک و فعال هستند، گاهی اوقات ممکن است بدون ایجاد هیچ ناراحتی برای شخص، به صورت غیرفعال پیدا شده و بزرگتر شوند. به طور کلی، دندانهای دارای جوش با درد در زمان برخورد، درد در حالت ساکن معرفی میشوند. مکان آن نیز با یک اشعه ایکس که میتوانید در کلینیک ما بگیرید، قابل تعیین است. چگونه جوش دندانها را درمان کنیم؟ درمانهای اعمال شده در موارد جوش دندان ممکن است بر اساس اندازه، مکان و نوع جوش متغیر باشد. جوشها معمولاً به عنوان نتیجه درمان کانال ریشه در دندانهای دارای جوش درمان میشوند. با این حال، اگر جوش ناشی از یک بیماری در لثهها باشد، لثههای ما باید درمان شوند. در برخی موارد، جوش ممکن است بسیار شدید باشد. در این صورت، ممکن است یک تورم قابل توجه در صورت شما، محدودیت باز شدن دهان، قرمزی، گرمی و درد در آن ناحیه مشاهده شود. در چنین حالتی، ممکن است ابتدا درمان با آنتیبیوتیک انجام شود و سپس دندان خارج شود.
اگر به دلیل کاهش یا پایان درد به دلیل استفاده از آنتیبیوتیک، درمان خود را قطع کنید، ممکن است در آینده با دوباره تجربه همان علائم روبهرو شوید. آنتیبیوتیکها عفونتهای دندانی را درمان نمیکنند یا التهاب آنها را خشک نمیکنند. آنها فقط یک التهاب فعال را به غیرفعال تبدیل میکنند. حتی اگر غیرفعال باشد، عفونت دندان یک منبع التهاب در بدن است و امنیت عمومی بدن را کاهش میدهد. به ویژه ممکن است بر کیفیت زندگی و مسیر درمان بیماران قلبی تأثیر بگذارد. به همین دلیل، شما باید درمانهای خود را داشته باشید و نه نصفه را قطع کنید.